adə

n. dan. Haylama, çağırma, çağırış nidası (adətən oğlanlara deyilir). <Hacı Həsən:> Adə, Heydər! Durma, tez evə xəbər elə ki, otaqlara fərş salsınlar, qonaq gələcək. C. M.. Bəsdir, bu qədər başlama fəryadə, əkinçi; Qoyma özünü tülkülüyə, adə, əkinçi! M. Ə. S.. Rəhim bəy acıqlı-acıqlı soruşdu: – Adə, olmaz ki, çörəyimizi yeyəndən sonra gəlsin? M. Hüs..